Ik sta op een uitkijkpunt boven Stein am Rhein en word overvallen door een sensatie die ik zelden ervaar. Dit Zwitserse sprookjesdorp van 4.187 inwoners ligt onder me uitgespreid waar het Bodenmeer overgaat in de Rijn. Vanaf deze hoogte wordt direct duidelijk waarom dit de bestemming is die in 2025 op ieders lippen zal liggen. Terwijl de herfstzon de meer dan 90% originele fresco’s op de gevels in het historische centrum laat oplichten, realiseer ik me: dit is wat Brugge ooit was, voordat de massa’s kwamen.
Waarom 2025 het jaar van Stein am Rhein wordt
De timing kon niet perfecter zijn. Terwijl overtourisme steeds meer Europese bestemmingen overneemt, zoeken reizigers naar authentieke alternatieven die nog niet door Instagram zijn overspoeld. Stein am Rhein is precies die zeldzame combinatie van toegankelijkheid en authenticiteit.
Op slechts één uur rijden van Zürich vind je hier een middeleeuwse tijdscapsule die verrassend genoeg nog onder de radar is gebleven. Sarah fotografeert de 16e-eeuwse fresco’s van Thomas Schmede die praktisch elke gevel in het centrum sieren – een kunstdichtheid die nergens anders in Europa wordt geëvenaard.
De post-pandemische reisrenaissance heeft een honger naar kleinschalige, betekenisvolle bestemmingen gecreëerd. Terwijl ik door de autovrije straten wandel, zie ik hoe de slow travel beweging en de zoektocht naar authenticiteit perfect samenkomen in deze verstilde schoonheid aan de Rijn.
Het Brugge dat Brugge wilde blijven
Waar beroemde middeleeuwse steden zoals dit Belgische dorp van 999 inwoners waar Europa’s vijf iconische roofdieren samenleven hun traditionele karakter koesteren, heeft Stein am Rhein een nog zuiverder historische kern behouden.
Net als dit Catalaanse dorp van 2.477 inwoners met meer monumenten per km² dan Carcassonne toont Stein am Rhein wat er gebeurt wanneer een gemeenschap haar erfgoed als heilig beschouwt. Het resultaat is verbluffend – een volledige middeleeuwse stad in miniatuur, compleet met de Obertor uit 1360, een van Europa’s best bewaarde middeleeuwse stadspoorten.
“Ik heb Rothenburg, Brugge en Colmar bezocht, maar hier voel je nog de ziel van de plaats. Wanneer de dagjesmensen vertrekken en de avondzon de fresco’s raakt, lijkt het alsof de geschiedenis tot leven komt zonder dat iemand er een toeristisch schouwspel van maakt.”
Waar je in Brugge moet worstelen met selfie-sticks en chocoladewinkels, biedt Stein am Rhein een ongerepte ervaring. De Rathausplatz met zijn weelderige fontein vormt het kloppende hart van een gemeenschap die leeft in harmonie met haar historisch erfgoed.
De fresco-factor: Europa’s best bewaarde geheim
Het werkelijke wonder van Stein am Rhein ligt in de ongeëvenaarde concentratie van fresco’s. Terwijl ik samen met Emma de gevels bestudeer, wijst ze enthousiast naar ridders, heiligen en mythologische taferelen die de huizen sieren.
In dezelfde traditie als dit Duitse wijndorp dat Cochem verslaat zonder 2 miljoen toeristen biedt Stein am Rhein een alternatief voor overbelaste riviersteden. Het bombardement van 22 februari 1945 miste op wonderbaarlijke wijze het historische centrum, waardoor deze architectonische schatten bewaard bleven.
Vergelijkbaar met dit Zwitserse dorp van 2500 inwoners met meer watervallen dan Niagara Falls bezoekers per dag bewijst Stein am Rhein dat Zwitserland’s meest bijzondere ervaringen vaak verscholen liggen in haar kleinste gemeenschappen.
Wat de reisgidsen je niet vertellen
De beste manier om Stein am Rhein te bezoeken is via de P+R Hemishofen, waar je gratis kunt parkeren en vervolgens de lokale bus naar het centrum neemt. De grote parkeerplaats bij het centrum kost 20 CHF per dag – een typisch Zwitserse premium voor gemak.
Bezoek bij voorkeur op een doordeweekse dag in september, wanneer de zomermassa’s verdwenen zijn maar de temperaturen nog aangenaam zijn voor wandelingen langs de Rijn. Begin je dag bij Café am Rhein voor authentieke Zwitserse koffie voordat de dagjesmensen arriveren.
Het Museum Lindwurm biedt een fascinerende blik in het 19e-eeuwse burgerleven en is verrassend onderbezocht. Voor het beste uitzicht klim je naar Kasteel Hohenklingen – de inspanning wordt beloond met een panorama dat drie landen omvat.
Terwijl ik in de schemering nog één laatste blik werp op de fresco’s van Stein am Rhein, besef ik dat sommige Europese juweeltjes het verdienen om ontdekt te worden voordat iedereen ervan hoort. Dit is zo’n plek – een plek waar geschiedenis, kunst en natuur samenkomen in perfecte harmonie. En in 2025 zal de wereld het eindelijk weten.