Dit Noord-Brabantse dorp van 13.653 inwoners wordt Nederlands economische verrassing van 2025

Ik stap uit mijn huurauto langs een smalle weg in Noord-Brabant, waar mijn GPS alleen “Reusel-De Mierden” aangeeft tussen twee eindeloos groene weilanden. Hoe kan een kleine gemeente van slechts 13.653 inwoners de economische verrassing van 2025 worden? Dat is precies waarom ik hier ben. Sarah’s foto’s van de gisteren-nog-onbekende Cartierheide brachten me naar deze verstilde plek aan de Belgische grens, slechts 20 kilometer van het drukke Eindhoven.

Wat me onmiddellijk opvalt is de combinatie van landelijke rust en een verrassend moderne infrastructuur. Voorbijgangers groeten vriendelijk, niet wetend dat ze wonen in wat volgens economen in 2025 de krantenkoppen gaat halen.

De verrassende economische bloei van een vergeten dorp

De cijfers vertellen een fascinerend verhaal. Terwijl vergelijkbare plattelandsgemeenten worstelen, noteert Reusel-De Mierden een bevolkingsgroei van 0,56%, een zeldzaamheid in ruraal Nederland. Maar het meest opvallende cijfer: 77% koopwoningen, een van de hoogste percentages in de regio.

“Dit is geen toeval,” vertelt de vriendelijke vrouw in de lokale bakkerij terwijl ze me een warm broodje overhandigt. “We zien steeds meer mensen uit de stad die hier komen voor de rust, maar blijven voor de gemeenschap.”

Met 1.980 bedrijven in een gemeente van deze omvang is de ondernemingsdichtheid opmerkelijk. De gemiddelde woningwaarde van €439.000 bewijst dat we hier niet te maken hebben met krimpgebied maar met een bloeiende gemeenschap die economisch tegen de stroom in roeit.

Wandelend langs de groene hoofdstraat, zie ik wat andere Brabantse dorpen zoals Someren ook ervaren: een combinatie van rustieke charme en economische weerbaarheid die typisch is voor deze streek.

Waarom 2025 het jaar van Reusel-De Mierden wordt

Economen voorspellen dat plattelandsgemeenten met stabiele groei en hoge leefbaarheid de verrassingen van 2025 worden. Net als in het Limburgse Beesel, zien experts in Reusel-De Mierden een perfecte combinatie van factoren die kunnen leiden tot een economische mini-explosie.

“We hebben jaren gedacht dat groei alleen in steden gebeurde. Nu zien we dat gemeenschappen als deze, met hun eigen ritme en ruimte, precies bieden wat mensen post-covid zoeken.”

De Cartierheide met zijn 2,5 kilometer aan wandelpaden vormt een natuurlijke trekpleister, terwijl de historische Baileybrug een tastbare verbinding met het verleden biedt. Maar het echte geheim ligt in de onverwachte mix van landelijke rust en economische vitaliteit.

Zoals Leeuwarden pionierde in duurzaam toerisme, ontwikkelt ook Reusel-De Mierden een model van groei dat authenticiteit bewaart. Met 78,66 km² aan voornamelijk groen gebied, is er ruimte voor ontwikkeling zonder overbevolking.

Wat de reisgidsen je niet vertellen

De beste tijd om Reusel-De Mierden te ontdekken is vroeg in de ochtend, wanneer lokale bakkers vers brood bereiden en de mist nog over de velden hangt. Parkeer gratis bij het gemeentehuis en wandel naar het marktplein voor een authentieke start.

De insider-tip die ik kreeg: bezoek het Museum De Bewogen Jaren ’39-’50 op vrijdagochtend wanneer lokale vrijwilligers persoonlijke verhalen delen. Daarna is een lunch bij Hollandershoeve met hun 80+ soorten pannenkoeken een must.

Voor wie van wandelen houdt: het Blotevoetenpad is een unieke 3 kilometer lange route die je blootsvoets aflegt over verschillende natuurlijke ondergronden – een sensatie die je zelden ergens anders vindt.

De verrassendste ontdekking was het Snoeperke, een lokaal boekje met 12 vouchers voor proeverijen bij 28 verschillende eetgelegenheden – een culinaire schattenjacht die zelfs deze doorgewinterde reisjournalist verraste.

Terwijl ik terugloop naar mijn auto, met de ondergaande zon die de velden in goud doopt, begrijp ik waarom economen zo opgewonden zijn over deze plek. Het is een zeldzame combinatie: een gemeenschap die economisch vitaal is zonder haar ziel te verliezen. In een wereld van massatoerisme en overontwikkeling, voelt Reusel-De Mierden als een geheim dat ik eigenlijk voor mezelf had willen houden. Maar zoals Emma zou zeggen: sommige schatten zijn te mooi om niet te delen.