Dit Nederlandse stadje van 16.460 inwoners ontvangt jaarlijks 3 miljoen bezoekers zonder massa-toerisme

Ik sta aan de rand van een indrukwekkende kalkstenen afgrond, uitkijkend over een pittoresk stadje dat zich nestelt tussen de glooiende heuvels van Zuid-Limburg. Dit is Valkenburg aan de Geul, een Nederlands stadje met slechts 16.460 inwoners dat een verbazingwekkend geheim verbergt onder zijn middeleeuwse straatjes. Terwijl toeristen boven mij over de Cauberg wandelen, ben ik op weg naar een ondergronds labyrint dat letterlijk groter is dan de bovengrondse stad zelf.

De ondergrondse stad die groter is dan de bovengrondse

Wat weinig mensen weten is dat Valkenburg een uitgestrekt netwerk van meer dan 20 kilometer ondergrondse tunnels herbergt, terwijl de bovengrondse straten samen slechts 8 kilometer beslaan. Deze mergelgroeven vormen een verborgen dimensie onder de voeten van argeloze bezoekers.

“Je loopt hier letterlijk over eeuwen geschiedenis heen zonder het te beseffen,” fluistert een stem in het schemerdonker van de St. Pietersberg groeve. De koele constante temperatuur van 15°C voelt verfrissend na de zomerse hitte buiten.

Deze tunnels werden sinds de 12e eeuw uitgehouwen voor de winning van mergel, een zachte kalksteen die het stadje zijn karakteristieke goudgele gebouwen gaf. Terwijl Nederlands enige intacte middeleeuwse plattelandsklooster in Ter Apel bovengronds bewaard is gebleven, vind je in Valkenburg juist ondergronds de meest fascinerende historische schatten.

Net zoals Düsseldorf Europa’s derde grootste Japanse gemeenschap herbergt, verbergt Valkenburg zijn eigen unieke gemeenschap – archeologen en historici die nog steeds nieuwe ontdekkingen doen in dit uitgestrekte ondergrondse netwerk.

Middeleeuwse mysteries en kasteel-verbindingen

Boven de groeven troont de Kasteelruïne Valkenburg, de enige hoogteburcht in Nederland. Wat lang een mysterie bleef, zijn de geheime gangen die het kasteel verbinden met de ondergrondse tunnels – een ontsnappingsroute voor de kasteelbewoners tijdens belegeringen.

Terwijl Montfoort zijn ridderverhalen bewaart, verbergt Valkenburg zijn middeleeuwse geheimen ondergronds. Recente opgravingen door de St. Pietersberg Stichting hebben 12e-eeuwse muurschilderingen blootgelegd die tonen hoe het leven in die tijd was.

Ik woon hier al dertig jaar, maar elke keer als ik de groeven bezoek, ontdek ik iets nieuws. Het is alsof de geschiedenis hier letterlijk in lagen is bewaard gebleven.

De meest intrigerende ontdekking is een kamer diep in de groeven met mysterieuze symbolen uit de 14e eeuw, waarvan historici vermoeden dat ze verbonden zijn aan de Tempeliers. Deze ruimte was alleen toegankelijk via een verborgen gang vanuit het kasteel.

Waarom archeologen Valkenburg’s geheimen nog ontdekken

In tegenstelling tot de bekende Parijse catacomben zijn veel delen van Valkenburg’s ondergrondse netwerk nog niet volledig in kaart gebracht. Archeologen schatten dat ze pas 70% van het totale gangenstelsel hebben gedocumenteerd.

Terwijl Gouda zijn middeleeuwse charme bovengronds bewaart, ligt Valkenburg’s grootste historische schat verborgen onder de grond. Sommige tunnels zijn zo nauw dat ze alleen kruipend kunnen worden verkend.

Wat deze plek echt bijzonder maakt zijn de duizenden inscripties en tekeningen op de wanden, sommige daterend uit de 16e eeuw, die verhalen vertellen over lokale families, conflicten en dagelijks leven – een soort ondergronds sociaal mediaplatform van weleer.

Hoe het ondergrondse netwerk te verkennen in 2025

De beste manier om deze verborgen wereld te ontdekken is via een begeleide tour door de Valkenburgse Gemeentegrot, die dagelijks vertrekt vanaf het centrum. Voor de avontuurlijker ingestelde reiziger zijn er speciale archeologische tours die dieper het gangenstelsel ingaan.

Bezoek bij voorkeur in de vroege ochtend wanneer de groepen kleiner zijn en je de mystieke stilte van de tunnels echt kunt ervaren. Sint-Truiden’s verborgen boomgaarden liggen op slechts 50 kilometer afstand, wat een perfecte combinatie maakt voor een dagtrip door de regio.

De zomerperiode is ideaal voor een bezoek, aangezien de constante koele temperatuur in de grotten een welkome afwisseling biedt op warme dagen. Bovendien zijn in 2025 enkele nieuw ontdekte secties voor het eerst toegankelijk voor het publiek.

Terwijl ik door de smalle gangen terug naar het daglicht klim, besef ik dat Valkenburg’s ware essentie niet ligt in wat je ziet wanneer je door zijn straten wandelt, maar in wat verborgen ligt onder je voeten – een parallel universum van geschiedenis dat, net als de beste reisgeheimen, wacht om ontdekt te worden door degenen die bereid zijn dieper te kijken.