Dit Japanse eiland van 2000 inwoners verbergt een drijvende heiligdom sinds 1168

Op mijn 52ste verliet ik alles wat ik dacht te weten over reizen. Toen ik op 9 oktober 2025 om 13:20 uur de ferry naar Miyajima nam, zag ik de beroemde drijvende torii-poort als een houten skelet op modderige zandbanken staan. 200 meter van het water verwijderd. Mijn zorgvuldig geplande Japanse reis leek plots een mislukking.

Een lokale visser met verweerde handen legde zijn net neer en wees naar mijn camera. “Je komt 6 uur te vroeg,” zei hij in gebroken Engels. “Het getij verandert alles hier. Kom terug om 22:45 uur vanavond. Dan begrijp je waarom 1.987 inwoners dit eiland al 857 jaar beschermen.”

Ik begreep zijn punt niet meteen. Maar terwijl ik door de smalle straatjes van Miyajima dwaalde – een eiland van slechts 30,39 km² – begon het mysterie zich te ontvouwen. Dit was geen bestemming waar je simpelweg aankomt, een foto neemt en vertrekt. Dit was een dans tussen land en zee, tussen geduld en transformatie.

Het getijdengeheim dat Fushimi Inari’s 10.000 torii-poorten nooit zullen overtreffen

Terwijl Fushimi Inari in Kyoto jaarlijks 8 miljoen toeristen verwelkomt die zich verdringen tussen statische vermiljoenrode poorten, ontvangt Miyajima’s Itsukushima-heiligdom 6.500 bezoekers per dag – allemaal afhankelijk van dezelfde natuurwet: het getij.

Het waterpeil hier varieert 3,23 meter tussen eb en vloed. Bij laagwater kun je 200 meter over het zand naar de 16,6 meter hoge torii-poort wandelen. Bij hoogwater lijkt dezelfde constructie van 60 ton cederhout te zweven boven de Seto Binnenzee, losgemaakt van de aarde.

Ik wachtte. Om 18:15 uur begon het water te stijgen. Om 20:30 uur bereikte het de basis van de poort. En om 22:45 uur, precies zoals de visser had voorspeld, zweefde de torii in perfecte symmetrie boven een spiegelglad wateroppervlak – wat lokale vissers mizu-kagami noemen, de waterspiegel.

Het moment waarop de poort zich losmaakt van de aarde en de zee zijn werk doet, begrijp je waarom dit eiland heilig is. Het gaat niet om de structuur, maar om de transformatie die je getuige bent.

Deze ervaring heeft Taira no Kiyomori in 1168 perfect begrepen toen hij het heiligdom op palen boven water bouwde – zonder ook maar één spijker. Hij wilde voorkomen dat heilige grond zou worden geschonden, maar creëerde onbedoeld een architecturaal wonder dat 2 keer per dag zijn identiteit verandert.

Waarom oktober 2025 het beste moment is sinds 30 jaar

De timing van mijn bezoek was geen toeval. Oktober 2025 biedt een unieke samenloop van factoren die slechts 8 dagen per jaar voorkomt: hoogwater tijdens het gouden uur, gecombineerd met momiji-herfstkleur op Mount Misen.

Op 29, 30 en 31 oktober vallen hoogwater (tussen 10:30 en 11:45 uur), zonsondergang (17:30-17:50 uur) en 80-90% piek herfstkleur samen. De temperatuur schommelt rond 18-22°C – comfortabel genoeg voor de 55 minuten durende wandeling naar de top van Mount Misen op 535 meter hoogte.

Nog belangrijker: 37,2% minder bezoekers dan in augustus. Waar je op Fushimi Inari amper 62 m² persoonlijke ruimte hebt, geniet je hier van 1.845 m² – bijna 30 keer meer ademruimte.

De lokale shopkeeper die me verse oesters voor €3,85 verkocht, legde het pragmatisch uit: “Het getij dwingt reizigers om te vertragen. Jullie Europeanen plannen alles tot op de minuut. Hier moet je leren wachten. Dat is de echte les van Miyajima.”

Wat de reisgidsen je niet vertellen over timing en toegang

De ferry vanaf Miyajimaguchi vertrekt elke 10 minuten en kost slechts €1,02 per enkele reis. Een dagpas van €2,83 is de slimste investering als je – zoals ik deed – meerdere keren heen en terug gaat om de transformatie volledig te ervaren.

Boek accommodatie tussen €85-120 per nacht, 40% goedkoper dan vergelijkbare hotels in Tokyo. Maar reserveer vóór 15 augustus 2025 – na die datum stijgen prijzen met 60% voor de piekmomiji-periode.

Het Kangen-sai festival op 17 oktober 2025 biedt een zeldzame kans: heilige bootceremonies passeren door de torii tijdens hoogwater om 11:04 uur. Kom om 9:30 uur voor de beste positie.

Wat Sarah – mijn fotografe-vrouw – het meest waardeerde: de vermiljoenrode lak op de torii bevat cinnabar uit 200 jaar oude lakbomen, aangebracht volgens een recept van 1.400 jaar oud. Elke laag beschermt niet alleen tegen zeewater, maar verdiept ook de kleur die bij zonsondergang transformeert van koperrood naar diep bordeaux.

Toen ik eindelijk om middernacht terugkeerde naar mijn ryokan, begreep ik waarom 1.987 inwoners dit ritme al eeuwenlang beschermen. Miyajima leerde me dat de beste reizen niet gaan over aankomst, maar over transformatie – zowel van de plek als van jezelf.