De 350 meter hoge klifwand loopt loodrecht af naar een azuurblauwe zee terwijl ik de 300ste trede beklim. Zelfs mijn vrouw Sarah, die panorama’s in 43 landen fotografeerde, houdt haar adem in. Voor me rijst het 11e-eeuwse Panagia Hozoviotissa-klooster op, volledig in de rotswand geïntegreerd alsof het eruít groeit in plaats van eróp gebouwd is. Dit is Amorgos, een Grieks eiland van slechts 2.000 inwoners dat dit jaar meer aandacht krijgt dan ooit, na het overleven van 14.000 aardbevingen in maart 2025.
Een klooster dat 1.000 jaar aardbevingen trotseert
De witgekalkte gevel van het klooster, slechts 5 meter breed maar rijzend tot 8 verdiepingen hoog, glimt in de junizon. Dit architectonische wonder, gebouwd in 1017, heeft zojuist zijn grootste test doorstaan: een reeks aardbevingen die de Cycladen in maart teisterde.
“Hoe bouwden ze dit zonder moderne technologie?” fluistert een Amerikaanse toerist naast me. Het is een vraag die archeologen nog steeds bezighoudt. De monniken gebruikten een ingenieuze combinatie van lokale kalksteen en flexibele houtconstructies die seismische beweging absorbeert in plaats van eraan te weerstaan.
Binnen word ik begroet door een van de slechts 5 monniken die hier permanent wonen. Zij onderhouden dagelijks eeuwenoude rituelen, van kaarsengieten tot manuscriptrestauratie. De smalle gangen leiden naar kamers die letterlijk uit de rotswand zijn gehakt, elk met kleine raampjes die een adembenemend uitzicht bieden op de Egeïsche Zee, net als het nabijgelegen Samothrace met zijn 1611 meter hoge Fengari.
Waar Santorini massa’s trekt, bewaart Amorgos haar geheimen
Terwijl Santorini 5,5 miljoen bezoekers per jaar verwerkt, ontvangt Amorgos er slechts een fractie. En dat is precies haar charme. De hoofdstad Chora, een doolhof van witgekalkte huisjes en smalle straatjes, werd strategisch gebouwd om onzichtbaar te zijn vanaf zee – een verdediging tegen piraten die nu beschermt tegen massatoerisme.
“Elke ochtend word ik wakker met het geluid van golven in plaats van toeristen. Terwijl andere eilanden veranderen, blijft Amorgos zichzelf.”
Ik wandel door Kastro, het oude fort bovenop Chora. Terwijl Mallorca kampt met 18,7 miljoen bezoekers, kun je hier rustig genieten van een traditionele Griekse koffie in een taverna met uitzicht op de ruwe kustlijn en de antieke 18e-eeuwse Toren van Gavras.
Agia Anna Beach, met zijn kristalheldere water, werd wereldberoemd door de film “Le Grand Bleu”. Toch is het hier, zelfs in juni, verrassend rustig. Achter me rijzen dramatische kliffen op, waar Stromboli bezoekers lokt met vulkaanactiviteit, biedt Amorgos een zeldzame combinatie van natuurlijke schoonheid en geologische stabiliteit, ondanks de recente aardbevingen.
Wat de reisgidsen je niet vertellen
De beste manier om Amorgos te bereiken is via een 3-uurs ferry vanuit Naxos (€24) of een 5,5-uurs verbinding vanuit Piraeus (€38). Vermijd de drukke weekend-ferry’s; de dinsdagochtendboot is bijna altijd halfleeg.
Bezoek het klooster vroeg in de ochtend (8-10 uur) of laat in de middag (na 16 uur) om zowel de hitte als de dagjesmensen te ontwijken. Draag comfortabele schoenen voor de 300 treden en neem voldoende water mee – er is geen winkel bovenaan.
Voor een authentieke maaltijd ga je naar Tratarisma in het bergdorpje Langada, waar de eigenaar zijn eigen speciale honingtaart maakt met honing uit de bergvalleien. Of bezoek Taverna T’Apanemo, een verborgen plek met uitzicht op het klooster, bekend bij locals maar zelden vermeld in gidsen.
Wanneer je de drukte van 2025 wilt vermijden
Met toenemende interesse na de aardbevingen en nieuwe ferry-verbindingen vanaf juli 2025, verwacht ik dat Amorgos snel meer aandacht zal krijgen. De tijd om dit eiland te ervaren in zijn meest authentieke vorm is nu.
De lokale uitdrukking “Nil gegrammenato” (niet onthouden) vaagt hier een nieuwe betekenis. Het verwijst niet naar vergeten, maar naar het loslaten van dagelijkse zorgen ten gunste van het moment. Terwijl ik voor de laatste keer omkijk naar het klooster, voel ik dat deze plek ons niet alleen leert over het verleden, maar ook over hoe we de toekomst met veerkracht tegemoet kunnen treden – een les die 14.000 aardbevingen niet konden uitwissen.