Terwijl ik uit de krappe bus stap die mij vanuit Menton naar boven heeft gebracht, voel ik onmiddellijk de verfrissende berglucht op 800 meter hoogte. Sainte-Agnès hangt letterlijk aan de rand van een klif, trots uitkijkend over de glinsterende Middellandse Zee. Dit is niet zomaar een Frans dorpje – het is officieel het hoogste kustdorp van Europa, een titel die het draagt met een bescheiden elegantie die typisch is voor de verborgen parels van de Provence.
Met slechts 1.365 inwoners en ongeveer 50.000 bezoekers per jaar, voelt Sainte-Agnès als een plek die de tijd heeft weerstaan. Kronkelende straatjes, niet breder dan mijn schouders, leiden me langs stenen huizen die generaties hebben zien komen en gaan. De afwezigheid van opdringerige souvenirwinkels is opvallend – een zeldzaamheid aan de anders zo commerciële Franse Rivièra.
Het bergdorp dat 2025 gaat veroveren
Volgens lokale hoteliers en ondernemers staat Sainte-Agnès op het punt om in 2025 doorbraak te maken als dé alternatieve bestemming aan de Côte d’Azur. De combinatie van adembenemende vergezichten en de groeiende vraag naar authentieke ervaringen weg van massatoerisme creëert een perfect storm.
De D22 bergweg met zijn twintig haarspeldbochten vanaf Menton is meer dan een route – het is een ervaring die de toon zet. Elke bocht onthult een nieuw uitzicht, van adembenemende zeevergezichten tot steile kliffen die je het gevoel geven aan de rand van de wereld te staan.
In juni, nu de lavendelvelden in volle bloei staan, wordt het dorp omgeven door een paarse gloed die contrasteert met de diepe azuurblauwe zee in de verte. Het microklimaat hier – 10°C koeler dan aan de kust – maakt het tot een verfrissende ontsnapping van de zomerse hitte die Nice en Cannes in zijn greep houdt.
Verborgen tussen beroemde buren
Terwijl bekendere dorpen zoals Èze en Saint-Paul-de-Vence worden overspoeld met meer dan een miljoen bezoekers per jaar, blijft Sainte-Agnès relatief onontdekt. Dit contrast wordt nog scherper wanneer je beseft dat je hier staat op een plek met een rijkere geschiedenis dan vele van zijn beroemde buren.
“We komen hier al vijf jaar elke zomer. Terwijl vrienden uren in de rij staan voor een tafeltje in Èze, genieten wij van dezelfde uitzichten met een glas lokale wijn, omringd door alleen het geluid van de wind.”
De authenticiteit van het dorp wordt versterkt door zijn status als lid van “Les Plus Beaux Villages de France” sinds 1997. Anders dan andere Provençaalse parels, heeft Sainte-Agnès zijn middeleeuwse karakter behouden zonder te bezwijken onder het gewicht van commercialisering.
Het dorp huisvest ook een fascinerend stukje oorlogsgeschiedenis: het Fort Maginot, onderdeel van de beroemde verdedigingslinie uit de jaren ’30. De 2.000 m² grote bunker is vrij toegankelijk en biedt een uniek inzicht in een vergeten hoofdstuk van de Franse militaire historie.
Wat de reisgidsen je niet vertellen
De sleutel tot een onvergetelijk bezoek aan Sainte-Agnès ligt in de timing. Kom vóór 10:00 uur ’s ochtends of na 16:00 uur wanneer de dagjesmensen uit Menton en Monaco zijn vertrokken. Parkeer bij de gemeentelijke parkeerplaats aan de rand van het dorp (€5 voor een hele dag) – het centrum is volledig autovrij.
Voor de meest fotogenieke ervaring, volg het smalle pad achter de middeleeuwse kerk naar de kasteelruïnes. Deze route is niet goed aangegeven en wordt overgeslagen door de meeste bezoekers, maar biedt het meest panoramische uitzicht van het hele dorp, reikend tot Italië in het oosten.
De lokale Occitaanse uitdrukking “één voet in de bergen, één voet in de zee” krijgt hier letterlijk betekenis. Deze dualiteit wordt weerspiegeld in de unieke combinatie van bergcultuur en mediterrane invloeden die de lokale keuken, architectuur en zelfs de mentaliteit van de inwoners vormt.
Toen ik vanmorgen door de smalle straatjes wandelde, met mijn dochter Emma’s hand stevig in de mijne, besefte ik dat Sainte-Agnès niet zomaar een bestemming is – het is een ervaring die je zintuigen vastgrijpt. Zoals de lokale wijnboer Jean-Pierre mij vertelde in zijn kleine kelder: “We leven hier tussen hemel en aarde, tussen geschiedenis en toekomst.” In een wereld van massatoerisme en Instagram-hotspots, is Sainte-Agnès een zeldzame uitnodiging om de essentie van de Provence te herontdekken, voordat de rest van de wereld dat in 2025 ook doet.