Het is bijna zonsondergang als ik over het zachte, witte zand van Paradise Beach loop. De zachte golven kabbelen tegen de kust van Carriacou, een klein Caribisch eiland van slechts 34 km² met 9.595 inwoners. Op deze perfecte juni-avond in 2025 ben ik één van slechts twaalf toeristen op wat in 2022 werd uitgeroepen tot Best Caribbean Beach. Het mysterie houdt me bezig: hoe kan een plek met zulke internationale erkenning zo heerlijk rustig blijven?
Waarom Paradise Beach in 2025 de radar van massatoerisme ontwijkt
Terwijl ik mijn voeten in het kristalheldere water dompel, wijst een lokale barman naar een groepje mannen die dominostenen op een houten tafel onder palmbomen slaan. “Dit is ons weekend,” legt hij uit. Paradise Beach is meer dan een strand—het is een sociale ontmoetingsplek waar locals samenkomen voor spelletjes, stringband muziek en gesprekken.
Ondanks de prestigieuze erkenning in 2022 én 2024 als beste Caribische strand, blijft Paradise Beach verrassend authentiek. Geen hoogbouw hotels, geen toeristenwinkels die de kustlijn domineren. In plaats daarvan vind je een enkele souvenirwinkel met handgemaakte lokale ambachten en een strandbar waar je voor minder dan $10 een verse vis-lunch kunt krijgen.
De reden voor deze ongekende authenticiteit? Carriacou’s bewuste keuze voor kleinschalig, duurzaam toerisme in plaats van massale ontwikkeling. In 2025 is dit een zeldzaamheid in het Caribisch gebied, waar populaire eilanden zoals Zanzibar jaarlijks meer toeristen ontvangen dan de helft van hun bevolking.
“Je weet dat je iets bijzonders hebt gevonden wanneer je op een internationaal erkend strand staat en toch de enige bent die foto’s maakt. Hier voel ik me niet als een toerist, maar als een tijdelijke buurman.”
Een verborgen connectie met natuurwonderen
Het echte geheim van Paradise Beach ligt niet alleen in het strand zelf. Op slechts 5 minuten varen ligt Sandy Island, een onbewoond eilandje dat doet denken aan ongerepte Griekse eilanden, maar zonder de drukte of prijskaartjes.
Voor $15 per persoon brengen watertaxi’s je naar dit minuscule paradijs van wit zand en koraalriffen. In tegenstelling tot Hawaïaanse stranden die duizenden bezoekers per dag ontvangen, snorkelde ik hier met slechts vier anderen terwijl we werden omringd door kleurrijke tropische vissen.
Wat Paradise Beach onderscheidt van beroemde stranden zoals Whitehaven in Australië is niet alleen de rust, maar de culturele integratie. Hier smelt natuurlijke schoonheid samen met Carriacou’s levende tradities, van Creoolse uitdrukkingen zoals “Wah gwaan?” (Hoe gaat het?) tot lokale gerechten zoals banku-vis die in palmbladeren wordt gestoomd.
Wat de reisgidsen je niet vertellen
De beste manier om Paradise Beach te bereiken is via Hillsborough, Carriacou’s hoofdstad. Neem de lokale bus voor $2 of huur een taxi voor ongeveer $10. Zorg dat je contant geld meeneemt—creditcards worden niet overal geaccepteerd.
Bezoek tijdens doordeweekse dagen voor maximale rust of in het weekend na 16:00 uur om de lokale cultuur te ervaren wanneer families samenkomen. Het droge seizoen van januari tot juni biedt de beste condities, met kalme zeeën perfect voor snorkelen.
De recente toevoeging van een nieuwe lifeguard-toren en extra veiligheidspersoneel in 2024 heeft de strandervaring verder verbeterd. Na de impact van orkaan Beryl heeft de Grenada Tourism Authority geïnvesteerd in infrastructuur die het strand nog toegankelijker maakt, zonder het karakter aan te tasten.
Als je Sandy Island bezoekt, neem dan eigen water en snacks mee—er zijn geen voorzieningen op het eiland. En vergeet niet om ’s ochtends vroeg te vertrekken voor de beste kansen om zeeschildpadden te spotten.
Terwijl de zon ondergaat en lokale muzikanten hun instrumenten tevoorschijn halen, besef ik dat Paradise Beach een zeldzaam evenwicht heeft gevonden. Zoals mijn dochter Emma zou zeggen: het is een plek waar de zee verhalen fluistert die alleen zij die echt luisteren kunnen horen. In een wereld van overpopulaire bestemmingen, is dit Caribische juweeltje een herinnering dat soms de meest erkende plekken nog steeds hun ziel kunnen behouden—althans voor nu, in 2025.