Terwijl ik over de oude kasseien van Plovdiv’s Kapana-wijk loop, voel ik het verschil onmiddellijk. Deze stad van 347.000 inwoners heeft zojuist een verbluffende 632.000 buitenlandse bezoekers in slechts vier maanden verwelkomd – meer dan de hele bevolking. Toch voelt het hier verrassend rustig. De zon glanst over een 2000 jaar oud Romeins amfitheater terwijl lokale wijnboeren hun kraampjes opzetten voor de avondmarkt. Wat mij hier treft is iets dat ik zelden zie: een plek die tegelijkertijd historischer én moderner voelt dan haar beroemde concurrenten.
Waarom Plovdiv het nieuwe Bordeaux van 2025 wordt
Plovdiv is zojuist door European Best Destinations uitgeroepen tot Europa’s beste wijndistrict van 2025, waarmee het klassieke regio’s als Bordeaux en Toscane overtreft. Deze erkenning komt niet uit het niets. De Mavrud-druif, die uitsluitend hier floreert, produceert wijnen met een complexiteit die experts doet verbluffen.
“We hadden nooit verwacht dat een Bulgaarse wijn onze top-Merlots zou overtreffen in onze blinde proeverijen,” vertelt een deelnemer aan het recente wijnfestival. De stad bereidt zich nu voor om in oktober de UN Global Wine Tourism Conference te hosten, een evenement dat normaal gesproken aan traditionele wijnhoofdsteden wordt toegewezen.
Maar wat Plovdiv echt onderscheidt is de combinatie van wijnerfgoed met een 6000 jaar continue bewoning. Dit is een van de oudste doorlopend bewoonde steden ter wereld, waar wijncultuur letterlijk in de straten is geëtst. Net zoals in het nabijgelegen Bulgaarse bergstadje Tryavna bewaart Plovdiv zorgvuldig zijn traditionele architectuur, maar hier wordt het vermengd met ultramoderne wijnbars.
De Schengen-transformatie: betere toegang, minder drukte
Sinds Bulgarije in 2023 tot het Schengen-gebied toetrad, is Plovdiv aanzienlijk toegankelijker geworden. Maar in tegenstelling tot andere Europese bestemmingen die onder massatoerisme bezwijken, behoudt deze stad haar rust. Slechts 3,8 toeristen per inwoner vergeleken met 67 toeristen per inwoner in Brugge.
“Het voelt alsof je een geheim ontdekt dat binnenkort zal uitkomen. Je kunt nog steeds door de straten lopen en een lokale ontmoeten die je uitnodigt voor een wijntasting in een kelder die al eeuwen in zijn familie is.”
Terwijl Schengen zelf 10 miljoen wijnflessen produceert, vormt Plovdiv een perfecte tegenhanger: een oude cultuurstad waar wijn een levend cultureel erfgoed is in plaats van een industriële onderneming.
Het landschap is even spectaculair. Zoals Sainte-Agnès boven de Middellandse Zee hangt, omringen zes syenite heuvels het stadscentrum en creëren ze een natuurlijk amfitheater rondom de historische wijken. Mijn vrouw Sarah’s foto’s kunnen nauwelijks de kleurrijke samensmelting van Romeinse, Ottomaanse en Renaissance-architectuur vangen.
Wat de reisgidsen je niet vertellen
De meeste bezoekers starten in het Oude Stadscentrum, maar insiders beginnen bij het Kapana Creative District (‘De Val’), een netwerk van straten vol ambachtelijke winkels en cafés. Bezoek vroeg in de ochtend (voor 9:00) wanneer lokale kunstenaars hun ateliers openen.
Wijnliefhebbers moeten de verborgen proefkelder Orpheus bezoeken onder het centrale plein – niet vermeld in gidsen maar toegankelijk via vooraf gemaakte afspraken bij het toeristeninformatiecentrum. Voor slechts €15 krijg je een proeverij van vijf lokale wijnen, waaronder de zeldzame Mavrud reserva.
Net zoals Utrecht 2,7 miljoen bezoekers ontvangt zonder massatoerisme, heeft Plovdiv een uitstekend pendelsysteem. De blauwwitte trams rijden elke 7 minuten en kosten slechts €0,50 per rit – ideaal om tussen de zes heuvels te reizen.
Een zeldzaam moment van ontdekking
Na een week in Plovdiv realiseer ik me dat we een zeldzaam moment meemaken: een historische stad op het punt van internationale erkenning, maar nog steeds authentiek. Mijn dochter Emma verzamelde zeven verschillende Thracische munten van vriendelijke straatverkopers, een verzameling die haar geschiedenisleraar verbaasde.
In Plovdiv zeggen ze “Nazdrave” – op het leven – maar het voelt eerder als een toast op perfecte timing. Dit is die zeldzame bestemming die tegelijkertijd diep historisch en verrassend trendy is, en 2025 lijkt het moment waarop de wereld dit eindelijk zal ontdekken.