Ik sta op de oude vestingmuren van Krujë’s 600 meter hoog kasteel, terwijl de ochtendzon de 21.286 inwoners tellende bergstad langzaam wakker kust. In de verte glijdt mijn blik moeiteloos naar de Adriatische Zee, een panorama dat op heldere dagen zelfs tot Montenegro reikt. Wat me direct opvalt: de afwezigheid van toeristische massa’s die je normaal bij zulke historische schatten zou verwachten. Mijn Albanese gids Sofia fluistert: “Je bent hier precies op tijd – voor de wereld ons ontdekt in 2025.”
Waarom experts voorspellen dat Krujë het nieuwe Dubrovnik wordt
Terwijl ik door de 400 jaar oude bazaar wandel, voel ik wat toeristen in Dubrovnik niet meer ervaren: authentieke ambachtslieden die eeuwenoude technieken demonstreren zonder podium voor toeristen te spelen. Deze bazaar, slechts 300 meter lang, bevat meer echte ambachtsateliers dan veel grotere Europese steden.
Net zoals Belgische Waterloo met zijn historische slagveld is Krujë de plek waar geschiedenis werd geschreven. Hier weerstond de Albanese held Skanderbeg vijf Ottomaanse belegeringen tussen 1443-1478, waardoor het kasteel een nationaal symbool van weerstand werd.
De geprojecteerde 80% stijging in internationale bezoekers naar Albanië in 2025 maakt Krujë een bestemming om nu te bezoeken. Recente UNWTO-data plaatsen Albanië in de top-10 van snelst groeiende toeristische bestemmingen ter wereld.
Terwijl ik de trap naar het Skanderbeg Museum beklim, realiseer ik me waarom dit zo bijzonder is. Het gebouw werd gedeeltelijk ontworpen door de dochter van voormalig dictator Enver Hoxha – een fascinerend detail dat je zelden in reisgidsen leest.
Bergpanorama’s die Dubrovnik overtreffen
Net zoals dit Belgische Liège met zijn 374-tredenklim, biedt Krujë spectaculaire uitzichten vanaf hoogte. Maar waar Dubrovnik dagelijks door 8.000+ cruisepassagiers wordt overspoeld, ontmoet ik hier slechts een handvol bezoekers.
Vanaf het kasteel kun je bij helder weer ongeveer 50% van heel Albanië zien – een natuurlijk panorama dat zeldzaam is in Europa. De combinatie van bergen, valleien en zeezicht creëert een fotografisch droomlandschap.
“Ik heb Dubrovnik, Kotor en Mostar bezocht, maar alleen in Krujë voelde ik me een ontdekkingsreiziger in plaats van een toerist. Hier ervaar je nog de echte Balkan zonder selfie-sticks.”
Deze authentieke ervaring wordt onderstreept door Krujë’s unieke positie: slechts 20 kilometer van hoofdstad Tirana maar cultureel een wereld apart. Waar Tirana moderniseert, bewaart Krujë traditionele Albanese identiteit.
Terwijl dit Kroatische dorp Toscane overtreft, biedt Krujë een authentieke Balkan-ervaring die je nergens anders vindt. Ik ontdek dat Albanië 11,7 miljoen buitenlandse toeristen verwelkomde in 2024, met stijgende aantallen uit Engeland, Frankrijk en Scandinavië.
Voor de massa’s arriveren
Net zoals dit Franse kasteel dat 97% minder bezoekers trekt, biedt Krujë kasteelmagie zonder drukte. De beste tijd om het kasteel te bezoeken is vroege ochtend (8-10 uur) of late namiddag (16-18 uur), wanneer het licht perfect is voor fotografie.
September en oktober zijn de ideale maanden voor een bezoek, met aangename temperaturen en kristalheldere vergezichten. De herfstperiode biedt ook de beste kans om ambachtslieden in de oude bazaar aan het werk te zien zonder zomerdrukte.
Restaurant Bardhi serveert traditionele Albanese gerechten voor minder dan €15 per persoon. Voor het beste uitzicht tijdens het eten, kies Hotel Panorama Restaurant waar je geniet van Italiaanse en Albanese keuken met uitzicht over de vallei.
De perfecte dagtocht combineert Krujë met het nabijgelegen Bovilla-meer, een route die veel bezoekers missen maar die adembenemende natuurlandschappen toevoegt aan je culturele ervaring.
Wat de reisgidsen je niet vertellen
Bereik Krujë gemakkelijk vanuit Tirana met bus (€1,50 enkele reis) of taxi (€20 per rit). Voor meer flexibiliteit raad ik huurauto aan – er is gratis parkeren beschikbaar onderaan het kasteel.
Terwijl ik door de smalle straatjes dwaal, wijst Sofia naar een onopvallende deur: “Hier maakt Petrit al 40 jaar traditionele Albanese fluitjes van dierlijk bot – de meeste bezoekers lopen er zo voorbij.”
Mijn vrouw Sarah zou verzot zijn op de handgeweven tapijten met natuurlijke kleurstoffen die nergens anders in de Balkan te vinden zijn. Voor dochter Emma zou ik een traditioneel Albanees qeleshe-hoedje meenemen, met liefde gemaakt door lokale ambachtslieden.
Als de zon achter de bergen zakt en ik Krujë achter me laat, weet ik dat ik een plek heb ontdekt die de essentie van Albanese trots, geschiedenis en ambacht bewaart – een verborgen juweel dat binnenkort zal schitteren in het licht van internationale aandacht. Maar voor nu blijft het nog even een kostbaar geheim, gedeeld tussen enkele gelukkige ontdekkers.