Ik stap uit de trein in Apeldoorn en de verrassing is direct voelbaar. Het stationsplein is gevuld met mensen, maar het voelt niet overvol. Deze stad met slechts 168.551 inwoners trekt jaarlijks 2,6 miljoen bezoeken – een verbazingwekkende 15,5 keer zijn bevolkingsaantal. Terwijl ik door de lommerrijke lanen loop richting het centrum, fluistert een vrouw naast me tegen haar man: “Dit is het Nederlandse Versailles, maar zonder de mensenmassa’s.” Ze heeft volkomen gelijk.
Het verborgen Versailles dat 15 keer meer bezoekers trekt dan inwoners
Apeldoorn herbergt een van Europa’s best bewaarde geheimen: Paleis Het Loo, een koninklijk complex dat rechtstreeks werd geïnspireerd door het Franse Versailles. De tuinen hier zijn net zo indrukwekkend maar worden bezocht door slechts een fractie van de toeristen die zich door Parijs verdringen.
Wandelend door de symmetrische baroktuinen, compleet met fontijnen en waterpartijen, is de Versailles-vergelijking onmiskenbaar. Historicus Ben Hendriks omschrijft het niet voor niets als het “Tweede Versailles” – Willem III liet het bouwen na een bezoek aan het origineel in Frankrijk.
Wat echter fascineert is de balans. Terwijl het centrum van Apeldoorn 155.000 bezoekers per week verwelkomt (bijna gelijk aan het totale inwonersaantal!), voelt het verrassend ruim. Terwijl dit Nederlandse dorp van 4.206 inwoners Europa’s grootste heidespectakel verbergt, biedt Apeldoorn een perfecte mix van royale grandeur en natuurschoon.
Een koninklijke oase zonder de Parijse drukte
Het verschil met overtoeristische bestemmingen is opvallend. In Versailles staan bezoekers gemiddeld 93 minuten in de rij tijdens het hoogseizoen. Hier in Apeldoorn loop ik zonder wachttijd de paleistuinen binnen. De trotse beheerder vertelt me dat de drukte slechts 22% is van wat Versailles dagelijks verwerkt.
“Wij komen hier elk jaar terug. In Parijs staat je schouder aan schouder voor één glimp van een koninklijke kamer, maar hier kun je rustig ademhalen en echt ervaren hoe het voelt om tussen koninklijke geschiedenis te wandelen.”
De vergelijking met andere Nederlandse bestemmingen is al even opmerkelijk. Terwijl Amsterdam worstelt met 20+ miljoen jaarlijkse bezoekers, biedt Apeldoorn een authentieke ervaring zonder de drukte. Deze Nederlandse stad van 169.302 inwoners combineert Van Gogh met oorlogsgeschiedenis op een vergelijkbare manier, maar Apeldoorn’s koninklijke erfgoed blijft ongeëvenaard.
De stad ligt perfect gepositioneerd aan de rand van de Veluwe, waardoor bezoekers koninklijke grandeur kunnen combineren met uitgestrekte natuurgebieden. Je vindt hier de luxe van Versailles zonder de drukke toeristische valkuilen van Parijs.
Wat de reisgidsen je niet vertellen
Voor de beste ervaring, bezoek Paleis Het Loo bij voorkeur op dinsdag of woensdagochtend tussen 9:30 en 11:00 uur. Parkeren kost €8,50 per dag, maar wie vroeg komt vindt gratis parkeerplekken langs de Loolaan op 10 minuten loopafstand.
Neem de tijd voor de Franse tuinen – nu in volle zomerbloei. Het paleis zelf is fascinerend, maar in augustus 2025 zijn de tuinen op hun spectaculairste met 300+ jaar oude sinaasappelbomen die bloeien in de Oranjerie.
Locals weten dat je het beste de westelijke ingang kunt gebruiken, die minder bekend is bij toeristen. Vanuit hier bereik je moeiteloos de verborgen delen van het Paleispark, waaronder de minder bezochte Willemstempel die doet denken aan de historische monumenten in dit Nederlandse stadje van 49.038 inwoners.
De binnenstad van Apeldoorn is het verkennen waard via de groene fietsroute die start bij het station. Huur een fiets voor €12,50 per dag en verken zowel het centrum als de paleistuinen in je eigen tempo.
De perfecte balans tussen grandeur en rust
Terwijl ik met mijn vrouw Sarah een lokale appelcake proef op een terras nabij de Hoofdstraat, besef ik waarom deze plek zo bijzonder is. Hier voel je dezelfde koninklijke grandeur als in beroemde Europese bestemmingen, maar zonder selfie-sticks die je uitzicht blokkeren.
Apeldoorn is als een elegante prins die geen behoefte heeft aan applaus – zelfverzekerd in zijn schoonheid, maar zonder de bombast van beroemdere neven. De ware ontdekker weet: soms vind je het meest indrukwekkende juist waar niemand kijkt.