Dit Belgische stadje van 21.000 inwoners trekt meer bezoekers dan Normandië elk december

De kilte van de Ardenner ochtendmist hangt nog laag over het Mardasson Memorial terwijl ik hier op 510 meter hoogte in Bastogne sta. Het is 6:30 uur en het indrukwekkende monument, gebouwd in de vorm van een vijfpuntige Amerikaanse ster, komt langzaam tevoorschijn in het eerste licht. In dit Belgische bergstadje met slechts 21.000 inwoners stromen jaarlijks meer dan 150.000 bezoekers samen – een verbluffende ratio die weinig andere historische plekken evenaren. Terwijl ik langs de indrukwekkende 12 meter hoge muren loop, vraag ik me af: hoe kan deze kleine plaats zich voorbereiden op wat in 2025 staat te gebeuren?

Bastogne’s transformatie naar Europa’s meest geavanceerde WOII-belevenis

Achter de schermen van het Bastogne War Museum ontwikkelt zich een technologische revolutie die de manier waarop we oorlogsgeschiedenis beleven voorgoed zal veranderen. Ik kreeg exclusieve toegang tot wat in december 2025 wordt onthuld: geavanceerde augmented reality reconstructies van de Slag om de Ardennen.

“We willen bezoekers laten ervaren hoe het was,” vertelt een museummedewerker terwijl hij me een prototype bril toont. “De vrieskou van december 1944, de wanhoop, maar ook de vastberadenheid.” Via deze technologie zal ik plots Generaal McAuliffe’s befaamde “NUTS!” moment kunnen meemaken – zijn legendarische eenwoordige antwoord op Duitse overgave-eisen.

Het contrast met andere WOII-bestemmingen is opvallend. Terwijl Normandië zich richt op strandlandingen, biedt Bastogne een uniek perspectief op de barre winteroorlog bij temperaturen tot -20°C. Net zoals Monschau inzet op ambachten, vernieuwt Bastogne zijn historische beleving met technologie die het verleden tot leven brengt.

Het Europese antwoord op Gettysburg

Wat Gettysburg is voor Amerikaanse burgeroorlogsliefhebbers, wordt Bastogne snel voor WOII-geschiedenis in Europa. Maar met een cruciaal verschil: hier bevind je je in een authentiek Ardenner boslandschap waar nog steeds sporen van loopgraven zichtbaar zijn tussen de dennen.

“Je voelt hier de geschiedenis anders dan op andere plekken. Het is alsof de bomen de verhalen bewaren van wat hier gebeurde. In de winter, wanneer dezelfde kou terugkeert als toen, lijkt de tijd stil te staan.”

De gemeente, die in december 2024 fuseerde met Bertogne, investeert fors in de infrastructuur voor de verwachte bezoekerspiek tijdens de 81e herdenking. Bastogne’s militaire geheimen lijken op die van Ambleteuse, maar hier zijn ze verweven met een netwerk van 264 vierkante kilometer bosrijk terrein.

Wat het Mardasson Memorial bijzonder maakt, is de verborgen kelder. Onder de imposante ster vind je een crypt met drie altaren – katholiek, protestants en joods – gedecoreerd met zeldzame mozaïeken van de beroemde kunstenaar Fernand Léger. Dit interreligieuze aspect vindt men zelden in oorlogsmonumenten.

Wat de reisgidsen je niet vertellen

De meeste bezoekers beperken zich tot het museum en memorial, maar de echte magie van Bastogne ervaar je in de Bois de la Paix (Vredesbos). Dit gebied, bereikbaar via een gemarkeerde wandelroute van 3 km vanaf het centrum, bevat 4.000 bomen geplant voor de 50e herdenking.

Bezoek bij voorkeur vroeg in de ochtend (voor 9:00) of laat in de middag (na 16:00) om de grootste groepen te vermijden. Terwijl het nabije Habay-la-Neuve zijn dialecten bewaart, koestert Bastogne zijn culinaire tradities – probeer vooral de lokale wildgerechten met Ardense bieren in de familiebedrijven rond het McAuliffe plein.

Voor een compleet Ardennen-avontuur combineer Bastogne met het nabije Eifel Nationaal Park, waar de natuurpracht een verfrissend contrast biedt met de zware geschiedenis. De nieuwe shuttlebus service maakt dit vanaf augustus 2025 eenvoudiger dan ooit.

Na twee dagen in Bastogne besef ik waarom deze plek zo bijzonder is. Hier komt Europese geschiedenis samen met natuurlijke schoonheid in een combinatie die zelfs mijn vrouw Sarah, normaal geen geschiedenisfanaat, diep heeft geraakt. Terwijl de zon ondergaat achter het Mardasson Memorial, denk ik aan de soldaten die hier stonden – niet als toeristen zoals wij, maar als jonge mannen ver van huis in een bevroren Ardenner winter. Hun verhalen zullen hier bewaard blijven, nu met behulp van technologie die generaties verder brengt dan alleen herinnering.