Ik steek mijn voeten in het fijnste witte zand dat ik in maanden heb gevoeld, terwijl de Andamanse Zee als turquoise glas voor me ligt. Dit is Nui Beach, gelegen aan de oostkust van Koh Phi Phi Don, een verborgen juweeltje dat slechts 3.000 bezoekers per jaar verwelkomt. In contrast met het beroemde Maya Bay dat voorheen meer dan een miljoen toeristen jaarlijks ontving, voelt deze afgelegen parel nog authentiek aan. Ik kwam hier per kajak, een avontuurlijke 40 minuten peddelen tussen indrukwekkende kalkstenen kliffen die tot 60 meter hoog reiken.
Het perfecte moment voor dit verborgen Thaise paradijs
Juli 2025 blijkt het ideale moment om Nui Beach te bezoeken. We bevinden ons in het overgangsseizoen, waar het regenseizoen langzaam plaatsmaakt voor drogere dagen. De timing is perfect – de meeste toeristen wachten tot november, wat betekent dat je het strand nu praktisch voor jezelf hebt.
Dit is geen toeval. Terwijl Thailand zich voorbereidt op 40 miljoen bezoekers in 2025, zoeken ervaren reizigers steeds vaker naar plekken die nog niet door massatoerisme zijn overgenomen. Nui Beach fungeert als een natuurlijk filter tegen de massa’s, dankzij de uitdagende toegang.
Het strand zelf is bescheiden – slechts 60 meter lang en 30 meter breed – maar de afwezigheid van commerciële voorzieningen maakt het des te specialer. Geen restaurants, geen verhuurders van strandstoelen, geen winkels. Alleen natuur in haar puurste vorm.
Mijn lokale gids Somchai gebruikte de term “sabai sabai” (volledig ontspannen) om de ervaring te beschrijven. “Dit is Thailand zoals het was voordat Instagram bestond,” fluisterde hij met een glimlach.
Maya Bay’s verstilde tegenhanger
Vergelijk dit met Maya Bay, beroemd geworden door de film “The Beach”, dat jarenlang gesloten moest worden om te herstellen van massatoerisme. Terwijl daar dagjesmensen over elkaar heen struikelen voor de perfecte foto, kun je hier in alle rust genieten.
“Ik heb beide bezocht en het verschil is zoals dag en nacht. Hier hoor je alleen de golven en de wind door de palmbomen. Geen bootmotoren, geen mensenmassa’s. Dit is het echte paradijs.”
De vergelijking met Runaway Bay in Antigua dringt zich op – beide bestemmingen blijven onder de radar en bieden een serene ervaring die je zelden vindt op populaire stranden.
Het gebrek aan faciliteiten heeft zijn charme. Een eenvoudige wc in de jungle is alles wat je qua infrastructuur vindt. De afwezigheid van ontwikkeling heeft het koraalrif beschermd, waardoor het een van de beste snorkelplekken in de regio blijft.
Bij laagwater trekt de zee zich tot 150 meter terug, waardoor er een uitgestrekte zandvlakte ontstaat – perfect voor wandelingen. Bij hoogwater bereiken de golven een aangename kniehoogte, ideaal voor verkoelende zwemtochten.
Wat de reisgidsen je niet vertellen
De beste manier om Nui Beach te bereiken is per longtailboot vanaf Tonsai Pier (ongeveer 400 THB retour) of via een avontuurlijke kajakverhuur (250 THB per dag). Slechts 20% van de bezoekers kiest voor het kajak-avontuur, maar het biedt een onvergetelijke ervaring.
Bezoek bij voorkeur tussen 8-10 uur ’s ochtends of na 15:00 uur voor de mooiste lichtomstandigheden en minste mensen. Terwijl Maui in Hawaii verzuipt onder 2 miljoen bezoekers, kun je hier urenlang ontspannen zonder gestoord te worden.
Breng je eigen snorkeluitrusting mee – er zijn geen verhuurmogelijkheden. De linkerkant van het strand biedt de beste snorkelervaring met zicht op kleurrijke koralen en tropische vissen. Net als Whitehaven Beach’s beroemde silicazand, heeft Nui een unieke textuur die zacht aanvoelt onder je voeten.
Voor de avonturiers: verken de verborgen grot aan de rechterkant van het strand, maar alleen bij laagwater en met gepast schoeisel.
Sarah fotografeerde vanmorgen een zeldzame zeearend die nestelde in de kliffen – een privilege dat we deelden met slechts drie andere bezoekers. Mijn dochter Emma verzamelde schelpen die ze nog nooit eerder had gezien, een tastbare herinnering aan deze ongerepte plek.
Nui Beach doet me denken aan een oude Thaise spreuk: “De stilste wateren hebben de mooiste reflecties.” In een wereld die steeds drukker wordt, zijn plekken als deze zeldzame spiegels waarin we onszelf kunnen hervinden.