Het is 15:30 uur op een warme juni-namiddag wanneer ik op het terras van strandpaviljoen ‘Tijn’ zit. Voor me strekt zich een zee van badgasten uit langs de 9 kilometer lange kustlijn. Wat direct opvalt: dit stadje van slechts 17.370 inwoners heeft vandaag zeker 30.000 bezoekers – een normale zomerdag in Zandvoort. Met bijna 363 bezoekers per inwoner per jaar staat deze Nederlandse badplaats op het punt om in 2025 internationale krantenkoppen te halen. En dat is precies waarom ik hier ben, voordat de rest van de wereld dit ontdekt.
De perfecte storm: 17.370 inwoners verwelkomen 6,3 miljoen bezoekers in 2025
Zandvoort aan Zee is een perfecte microkosmos die illustreert wat er gebeurt wanneer een bescheiden gemeenschap een toeristische gigant wordt. De gemeente verwacht in 2025 een recordaantal van 6,3 miljoen bezoekers – opgesplitst in 5,3 miljoen dagtoeristen en 1 miljoen overnachtende gasten.
De statistieken zijn verbazingwekkend. Een stad die qua inwoners in een middelgroot voetbalstadion zou passen, verwelkomt jaarlijks een mensenmassa gelijk aan de bevolking van heel Denemarken. Dit maakt Zandvoort een van de meest intensief bezochte kustplaatsen van Europa, vergelijkbaar met Mallorca’s worsteling met massatoerisme, maar op veel kleinere schaal.
Wat Zandvoort werkelijk uniek maakt is niet alleen het strand, maar de combinatie met het Circuit Zandvoort – Nederlands oudste racecircuit dat sinds 1948 bestaat. De recente upgrades voor de Formule 1 hebben een nieuwe dimensie toegevoegd aan de aantrekkingskracht van dit kustplaatsje.
“Het is alsof we twee verschillende werelden in één kleine plaats hebben. ’s Ochtends ren ik door rustige duinen, ’s middags hoor ik F1-motoren brullen, en ’s avonds drink ik een wijntje met uitzicht op een kalme zee. Geen enkele andere plek biedt deze combinatie,” vertelt een vaste bezoeker mij.
Monaco’s toegankelijke kleine broer
In tegenstelling tot Monaco, dat ook een circuit en strand combineert maar onbetaalbaar is voor de gemiddelde toerist, blijft Zandvoort verrassend bereikbaar. Een strandbed kost hier €7,50 in het hoogseizoen, terwijl een vergelijkbare plek in Monaco je minstens €50 kost.
Dit verklaart waarom Zandvoort in 2025 een doorbraakjaar tegemoet gaat. Toeristen zoeken steeds vaker naar bestemmingen die unieke combinaties bieden: natuur én vertier, ontspanning én actie, betaalbaarheid én exclusiviteit. In de post-COVID-wereld is dit precies wat reizigers willen.
“We verwachten dit seizoen dubbel zoveel internationale bezoekers als vorig jaar. Het is niet alleen meer de Amsterdammer die een dagje komt, maar ook Duitsers, Britten en zelfs Amerikanen die Zandvoort ontdekken als alternatief voor drukke Europese steden.”
Wat opvalt is hoe Zandvoort slim omgaat met de drukte, anders dan Texel, dat worstelt met het behouden van authenticiteit ondanks hoge bezoekersaantallen. De gemeente heeft een “Pop-up concept” geïntroduceerd: tijdelijke voorzieningen die alleen verschijnen wanneer nodig.
Sarah maakte prachtige foto’s van de contrasterende beelden: verlaten duinpaden in de ochtendmist en dezelfde locatie vol mensen tijdens een zomermiddag. Dit contrast tussen rust en reuring maakt Zandvoort zo fascinerend.
Wat de reisgidsen je niet vertellen
Als je Zandvoort wilt ervaren zonder de massa, bezoek het dan op doordeweekse dagen in juni – vóór de schoolvakanties. Het strand is dan al warm genoeg (gemiddeld 21°C), maar zonder de mensenmassa’s van juli-augustus.
De beste toegang is met de trein die je direct op 200 meter van het strand afzet. Hiermee vermijd je de beruchte parkeerproblematiek. Wie toch met de auto komt, vindt gratis parkeren in de woonwijken ten noorden van het centrum, op 15 minuten lopen van het strand.
Voor een unieke Zandvoort-ervaring, combineer een ochtendwandeling door de duinen met een middagbezoek aan het circuit. Anders dan Rotterdam dat internationale aandacht trekt, blijft Zandvoort intiem en persoonlijk, zelfs met de miljoenen bezoekers.
Terwijl de zon langzaam zakt boven de Noordzee, realiseer ik me wat Zandvoort zo bijzonder maakt. Het is niet alleen de statistische anomalie van een klein dorp dat een metropool aan bezoekers verwerkt. Het is de manier waarop deze gemeenschap haar identiteit bewaart terwijl ze de wereld verwelkomt. Als een duinplant die buigt in de wind maar nooit breekt, past Zandvoort zich aan zonder zichzelf te verliezen. Bezoek het nu, voordat de rest van de wereld in 2025 hetzelfde idee krijgt.