Ik glijd met de watertaxi onder de Erasmusbrug door terwijl Rotterdam’s iconische skyline zich voor me ontvouwt. Met 606.265 inwoners die sinds 2013 met 9,1% zijn gegroeid, voelt deze Nederlandse havenstad verrassend ruim. “De New York Times heeft Rotterdam niet zonder reden na 10 jaar weer op hun ’52 Places to Go in 2025′ gezet,” fluistert de kapitein trots. Ik knik instemmend – er broeit hier iets wat de meeste reizigers nog niet hebben ontdekt.
Waarom Rotterdam in 2025 krantenkoppen gaat halen
De grootste verrassing van Rotterdam is hoe het zich heeft getransformeerd van industriehaven naar architecturaal wonder. Terwijl 20,3 miljoen toeristen jaarlijks Nederland bezoeken, kiest slechts een fractie voor deze stad boven Amsterdam – een situatie die volgens experts in 2025 drastisch zal veranderen.
“Rotterdam heeft een ongekende culturele renaissance doorgemaakt,” vertelt een museumconservator me terwijl we door een van de twee gloednieuwe musea wandelen die de New York Times-erkenning hebben aangewakkerd. De Markthal, een overdekte markt met ’s werelds grootste kunstwerk als plafond, biedt een spektakel dat je nergens anders vindt.
Wat werkelijk indruk maakt is de Port of Rotterdam – Europa’s grootste haven die jaarlijks 460 miljoen ton goederen verwerkt. Terwijl kleinere havensteden zoals Vlaardingen hun maritieme erfgoed vieren met festivals, heeft Rotterdam de durf gehad haar industriële identiteit te omarmen én te overstijgen.
Het alternatief voor overtoeristische hoofdsteden
Anders dan Amsterdam, waar toeristen de grachten overspoelen, voelt Rotterdam authentiek. Hamburg mag dan Duitslands grootste haven hebben, maar mist Rotterdam’s architecturale lef. Barcelona biedt vergelijkbare moderne gebouwen, maar worstelt met toeristenoverlast.
Net zoals Den Haag internationale allure combineert met leefbaarheid, toont Rotterdam hoe Nederlandse steden hun eigen identiteit kunnen opeisen op wereldniveau.
“Vijf jaar geleden kwam ik hier voor een havenrondvaart. Nu kom ik terug voor de architectuur, festivals en keuken – en verbaast het me dat er nog steeds zo weinig toeristen zijn vergeleken met Amsterdam.”
Deze museale renaissance doet denken aan hoe Brussel 5 miljoen museumbezoekers aantrekt dankzij culturele vernieuwing. Rotterdam’s North Sea Jazz Festival (juli 2025) belooft een recordaantal bezoekers, maar de stad voelt nooit verstikkend druk.
Voor wie steden als Rotterdam en Gent (dat 5 keer meer bezoekers trekt dan Brugge) weet te waarderen, biedt de combinatie van stedelijke innovatie en culturele diepgang een welkom alternatief.
Wat de reisgidsen je niet vertellen
De beste manier om Rotterdam te ervaren is via de watertaxi’s (€4,50 per persoon) die de stad doorkruisen. Ze stoppen bij 21 haltes en bieden een perspectief dat je vanaf land mist.
Bezoek de stad op doordeweekse ochtenden voor het minste toerisme. De architectuur schittert dan in het vroege licht, perfect voor fotografie. Voor wie de drukte wil vermijden, bieden plekken zoals rustige Duitse wijndorpen een totaal andere ervaring.
Voor een onverwacht culinair hoogtepunt, bezoek de Fenix Food Factory in Katendrecht – een voormalig havengebied dat lokale ondernemers hebben getransformeerd. Probeer de Rotterdamse roodvorst, een lokale mosterdspecialiteit die perfect past bij ambachtelijk brood.
De meeste bezoekers missen de late-night jazz sessies tijdens North Sea Jazz – onofficiële jamsessies waar wereldsterren opduiken na de hoofdoptredens. Vraag lokale muzikanten waar deze plaatsvinden; ze veranderen jaarlijks van locatie.
Terwijl ik op de 43e verdieping van de Euromast sta, zie ik hoe de zon ondergaat over Europa’s grootste haven. Rotterdam heeft me overtuigd dat het geen tweede Amsterdam wil zijn, maar een eerste Rotterdam – een stad die haar industriële verleden heeft getransformeerd tot een futuristisch visueel feest. Mijn dochter Emma zou de kubuswoningen geweldig vinden, denk ik, terwijl ik me voorneem hier terug te komen voordat de rest van de wereld ontdekt wat The New York Times al weet.