De eerste zonnestralen vangen de geur van kruidnagel terwijl ik door de smalle straatjes van Stone Town op Zanzibar slenter. Het is 6:30 ’s ochtends, en de 873.982 inwoners van dit Tanzaniaanse eiland beginnen hun dag. Wat mij direct opvalt: terwijl alleen al in februari 2025 82.750 toeristen dit eiland bezochten, voelt het verrassend authentiek. Ik stop bij een lokale theehuis waar een glimlachende verkoper me een dampende kop chai masala aanbiedt – doordrenkt met dezelfde specerijen die dit eiland wereldberoemd maakten. “Welkom op het eiland dat binnenkort iedereen zal kennen,” zegt hij met een glimlach die suggereert dat hij een geheim kent dat de wereld nog moet ontdekken.
Dit tropische eiland zal in 2025 de krantenkoppen halen (en dat is geen toeval)
De cijfers spreken voor zich: in april 2025 kende Zanzibar een indrukwekkende 28,1% toename in internationale aankomsten vergeleken met dezelfde periode in 2024. Experts voorspellen dat deze groei zich zal voortzetten, waardoor het eiland mogelijk een van de snelst groeiende bestemmingen van 2025 wordt.
Wat nog opvallender is: 77,1% van de bezoekers komt uit Europa, waarbij Italië (met 10.977 bezoekers in februari) de kroon spant. Duitsland en het Verenigd Koninkrijk volgen op respectabele afstand. Maar terwijl Europese markten domineren, is de groei uit Zuid-Afrika met 7,6% marktaandeel in april misschien nog veelzeggender.
De verklaring voor deze explosieve groei is complex. March 2025 noteerde een recordaantal van 60.345 bezoekers, ondanks dat veel reisexperts het eiland nog steeds als “opkomend” beschouwen. “Hakuna matata” – geen zorgen – is een veelgehoorde Swahili-uitdrukking hier, maar achter de schermen werken Tanzaniaanse autoriteiten hard aan een infrastructuur die deze nieuwe toestroom kan verwerken.
Net zoals Chefchaouen in Marokko bekend staat om zijn unieke blauwe architectuur, onderscheidt Zanzibar zich door Stone Town – een UNESCO Werelderfgoed met Swahili-architectuur die Arabische, Portugese en Britse invloeden naadloos vermengt.
Waarom Zanzibar het nieuwe Bali wordt (maar dan beter)
De vergelijking met Bali is onvermijdelijk. Beide zijn tropische bestemmingen met prachtige stranden. Maar terwijl Bali worstelt met overtourisme, bevindt Zanzibar zich in die zeldzame sweet spot: ontwikkeld genoeg voor comfort, maar nog niet overrompeld door massatoerisme.
Terwijl Ifrane Europese invloeden toont in zijn Marokkaanse context, toont Zanzibar een unieke mix van Afrikaanse en Arabische elementen die je nergens anders vindt. De Zanzibarfranjeaap, die alleen hier voorkomt, symboliseert deze uniekheid perfect.
“Ik kwam voor de stranden maar bleef voor de cultuur. Zanzibar voelt zoals Bali twintig jaar geleden – authentiek, betaalbaar, en nog niet overspoeld door influencers die allemaal dezelfde foto maken.”
De economische impact is significant. Toerisme stuwt de lokale economie, met plannen voor een nieuw medisch complex in Binguni dat gezondheidstoerisme moet stimuleren. Anders dan Railay Beach in Thailand, dat alleen per boot bereikbaar is, is Zanzibar toegankelijk via internationale vluchten, met recent uitgebreide routes die de bereikbaarheid verder verbeteren.
Wat de reisgidsen je niet vertellen
Mijn tip: bezoek tussen december en maart voor het droge seizoen. Juni valt in de regentijd (maart-mei), wat betekent dat je nu lagere prijzen vindt maar rekening moet houden met mogelijk natte dagen.
Start je dag vroeg in Stone Town, bij voorkeur rond 7:00 ’s ochtends wanneer de lokale markten tot leven komen maar de toeristen nog slapen. Probeer de lokale spice tour (vanaf €20) via kleinschalige aanbieders in plaats van grote hotelketens – niet alleen goedkoper, maar ook authentieker.
Voor een unieke ervaring, bezoek de Kuumbi-grotten die vaak worden overgeslagen door dagjesmensen. Deze prehistorische site biedt een fascinerende blik in het vroegste menselijke leven op het eiland.
Terwijl Sarah en ik teruglopen naar ons guesthouse in de ondergaande zon, deel ik een moment van herkenning met een oudere man die kruidnagels sorteert op zijn veranda. Zonder woorden wisselen we een glimlach uit die meer zegt dan duizend reisgidsen. Zanzibar is als een goed bewaarde familierecept – complex, gelaagd, en pas echt te begrijpen wanneer je het zelf ervaart. In een wereld van Instagram-hotspots, blijft dit eiland een zeldzame schat die nog moet worden ontdekt door de massa’s – maar waarschijnlijk niet voor lang.